Henriëtte Huart Dynamische armondersteuning Dowing
Een armondersteuning? Je moet het gewoon proberen
Meer Amsterdams wonen dan Henriëtte Huart doet kan haast niet. Je treft haar de wijk Zeeburg, waar zij woont in een verbouwd pakhuiscomplex aan het water. Het is onderdeel van het prettige leven dat Henriëtte altijd gehad heeft. Toch kwam in haar bestaan door een fors ongeval een grote rimpel en ze moest fors knokken om het weer plezierig te hebben. Henriëtte vertelt hoe de armondersteuning Dowing een rol is gaan spelen in haar huidige leven.
Henriëtte is, als je haar twee bijzonder mooie katten even niet meerekent, alleen wonend en is 59 jaar oud. Tot twee jaar geleden was zij administratief medewerkster; een baan die toen zij door ernstige problemen met haar rechter schouder moest opgeven. De misère begon echter op de allerlaatste dag van de vorige eeuw. Met de fiets bleef zij haken in een tramrails, kwam bijzonder ongelukkig ten val en liep een fractuur aan haar rechter schouder op. Door de millenniumviering werd zij laat opgenomen en geopereerd, wat er mogelijk toe bijdroeg dat zij moeilijk herstelde en uiteindelijk een schouderprothese kreeg. Deze heeft twaalf jaar goed dienst gedaan, maar moest toen vanwege bacteriële infecties weggenomen worden. Vervanging bleek om dezelfde redenen niet mogelijk. Momenteel leeft Henriëtte al een aantal jaren zonder de kop van haar rechter bovenarm. Ze kan zodoende de afhangende arm niet heffen en ging haar linker arm meer overbelasten. Zaken zoals zelf haar mond bereiken en gezichtsverzorging doen lukten niet meer. Twee jaar geleden is ze daarom in revalidatiebehandeling gegaan. Uiteindelijk is uit dit traject de verstrekking van een Dowing voort gekomen.
Veel tijd ging aanvankelijk in de revalidatie zitten, maar door het wegvallen van haar baan moest ze toch een heel andere invulling aan haar dag geven. Dat lijkt haar goed gelukt te zijn. Ze is een sportief type. Een aantal activiteiten zoals fietsen en zeezeilen lukten niet meer, maar ze heeft deels haar voldoening kunnen vinden in het zwemmen. Dan gaat het niet over een baantje in het lokale zwembad, maar over zwemmen met dieren in tropische wateren. Zo zwemt ze wanneer het maar kan met dolfijnen aan de kust in Hawaii en met walvissen nabij de Dominicaanse Republiek. Dat lijkt zonder goede armfunctie een moeilijke activiteit, maar het is juist een haalbare activiteiten omdat gezwommen wordt met een snorkel en flippers waardoor ze haar armen niet hoeft te gebruiken. Het gewone bestaan is nu vooral gevuld met een rol als vrijwilliger bij de Hortus Botanicus, veel wandelen, bezoek aan familie en toch zeilen. Met deze activiteiten heeft ze het nu erg naar haar zin. Bij het mogelijk maken van haar dagelijkse activiteiten is de Dowing een rol gaan spelen.
Via de revalidatie is Henriëtte een aantal dynamische armondersteuningen gaan uitproberen. De adviseur van Focal probeerde een Sling met haar uit, maar deze grote voorziening beviel niet. Hierop is gepast met de Dowing. Veel woorden waren er vervolgens niet nodig, dit was meteen een match. Je moet over een armondersteuning niet lang redenen maar deze gewoon proberen, stelt ze. Heffen tot aan het hoofd lukte direct probleemloos, evenals het ver reiken. Ze zet de Dowing nu vooral in voor het eten, drinken en werken met de computer. Zo doet ze bijvoorbeeld administratie voor de Hortus met inzet van het hulpmiddel. Het in- en uit de parkeerstand nemen vindt ze nog wat lastig, maar overigens bevalt het bijzonder goed. Zelfs over de koffer is ze heel tevreden; deze stelt haar in staat om straks op vakantie te gaan en de Dowing mee te nemen. Een verslagje over het zwemmen met dieren is zodoende snel en met beperkte vermoeidheid gemaakt!
Het aanpassen aan een leven met beperkingen is deels op te lossen met hulpmiddelen maar vraagt ook een heel open oog voor de inrichting van de omgeving. Waar staan je spullen, hoe doe je de dagelijkse dingen? Door de omgeving opnieuw in te richten wordt de taakuitvoering ook eenvoudiger. Henriëtte is wat dit betreft een kampioen. Ze liet haar keuken vernieuwen zodat hoog reiken niet meer nodig is en ze kan staande met haar arm steun nemen op het keuken werkblad. Ze heeft haar trucjes in de badkamer en op de sofa, om wat rust te brengen in haar beweeglijke lichaam.
Hulpmiddelen in dit verhaal en andere relevante hulpmiddelen
Ervaar onze hulpmiddelen
Ontvang je graag advies over jouw persoonlijke situatie? Wij komen graag bij jou langs om je te laten kennismaken met onze hulpmiddelen. Tijdens de passing kun je onze hulpmiddelen zelf uitproberen en brengen wij gezamenlijk jouw wensen in kaart. Uiteindelijk besluiten wij samen welk hulpmiddel of maatwerkoplossing het beste bij jou past.
Lees meer ervaringen
Dynamische armondersteuning Gowing
Rob Stolk
Een ontmoeting met Rob Stolk trekt niet ongemerkt aan je voorbij. Rob, 52 jaar oud, is militair veteraan en ex- duiker. Rob heeft heel wat meegemaakt. Hij heeft weinig aansporing nodig om zijn ervaringen als gebruiker van geavanceerde hulpmiddelen weer te geven. Die ervaringen zijn boeiend èn leerzaam.
Dynamische Armondersteuningen Balancer
Erica Post
Erica Post is 57 jaar oud, getrouwd en moeder van 3 studerende kinderen. Voorheen was zij werkzaam als kinderarts. Erica heeft vele hobby’s waarbij zij haar handen intensief gebruikt waaronder pianospelen, sieraden en kleding maken.
Maaltijdondersteuning – Obi Dynamische armondersteuning – Gowing
Hanno Bos
Hanno hoorde in eind 2014 dat hij ALS heeft. Als gesprekspartner weet je dan dat een gesprek over zijn huidige leven en functioneren een hele lading kent.